Leven in het moment is een abstract begrip voor mij.
Ik weet wat een moment is, ik weet wat een leven is:
Ik weet wat een moment is, ik weet wat een leven is:
Een moment is een pinnetje op een kaart waar allemaal kleine touwtjes vertrekken naar andere momenten: dingen die gebeurd zijn, ooit zullen gebeuren, nooit zullen gebeuren.
Een leven is een tijdspanne van gemiddeld 80 jaar waar je het de hele tijd beter probeert te doen.
Leven in het moment: geen flauw idee.
Mijn leven is een obsessie met alles te willen begrijpen en altijd te groeien als persoon ongeacht welke situaties ik me in bevindt.
Mijn leven werd onhoudbaar.
Mijn lief zei 'stop'. Mijn lief zei “Ik heb het gevoel dat jij alles constant analyseert, en nooit blij bent met welke situatie we ons in bevinden, en daar bovenop analyseer ik dan wat ik denk dat jij analyseert. Ik heb niet het gevoel dat jij blij bent met mij, met ons leven samen. Ik heb mij nog nooit zo onzeker gevoeld en dat gaat niet meer en ik zie geen andere optie dan uit elkaar gaan.”
Mijn lichaam zei 'auw.' Mijn ogen huilden, mijn maag sloeg dicht, mijn nek zat vast, mijn schouders trokken, mijn dromen werden koortsig, mijn toekomstvisie troebel.
Mijn hoofd zei 'nee'.
Mijn handen sms’ten “Mag ik je straks komen halen?” Mijn handen wasten mijn haren, droogden mijn lichaam af, deden de knoopjes dicht van het hemd dat hij graag ziet. Mijn handen schminkten mijn gezicht, de lijnen waren niet recht, de steentjes werden met een bevend pincetje vastgezet.
Mijn voeten liepen over een vloer waar ik misschien enkel nog zou komen om mijn spullen op te halen. Mijn voeten stopten voor een tafel, waar een kaartje lag dat hij de dag ervoor voor me kocht, niet wetend waarom, niet wetend wanneer hij het zou geven, wel wetend wat hij ‘s avonds zou zeggen?
Ik stapte in mijn auto, reed naar waar hij was. Er van overtuigd dat hij allemaal zou zeggen dat het zo erg niet was, dat hij overdreven had. Maar hij overdreef niet, en de oplossing zou niet van zijn kant komen. De oplossing kon niet van zijn kant komen, want de oplossing was ik. Ik hield de sleutel vast tot een situatie waaraan ook ik wilde ontsnappen, want hoewel ik iedereen mooi meenam in mijn konijnenpijp, had ik het mezelf best onmogelijk gemaakt.
Het is waar, ik analyseer alles kapot. Ik heb geen plezier meer. Met niemand, ik ben alle controle aan het verliezen terwijl ik het omgekeerde wil. Als de hele wereld vierkant draait, dan kan ik al mijn tijd en energie steken in van mezelf een beter persoon te maken. Maar ik ken mezelf, eens de drang naar absolute efficiëntie opsteekt, wordt het een neurotische tocht naar meer, beter, sneller: efficiënter.
Dat betekent dat alles wat ik doe bij voorbaat verkeerd is, en alle banden die ik aanga, bij voorbaat gedoemd zijn.
Als je op een moment denkt aan alles wat dat moment nièt is, kan dat moment niet eens ìets zijn.
Dat betekent dat alles wat ik doe bij voorbaat verkeerd is, en alle banden die ik aanga, bij voorbaat gedoemd zijn.
Als je op een moment denkt aan alles wat dat moment nièt is, kan dat moment niet eens ìets zijn.
Laurent zette mij voor een blok: de manier waarop je bezig bent doet me pijn, ik heb niet het gevoel dat je me graag ziet, blij bent met mij en daarom ga ik weg.
En aanvankelijk zei ik: je hebt gelijk. Er is geen andere optie dan weg te gaan.
Maar mijn waas werd doorbroken, en mijn lichaam nam het over. Ik zoek krampachtig naar redenen voor alles wat ik doe, en ik kwam tot de conclusie: hoe zo is deze pijn niet genoeg bewijs dat ik hem wel graag ziet, dat ik wel graag bij hem ben. Ik kan niet uitleggen waarom ik van Laurent houd, en dat is het net. Ik kan Laurent niet uitleggen.
Liefde kan je niet uitleggen. Vriendschappen kan je niet uitleggen. Als je altijd voor- en nadelen moet inzien, heb je zakenrelaties, opportuniteiten.
Ik ben nog steeds op zoek naar hoe leven in het moment werkt, maar ik ben zo blij dat ik het niet alleen moet doen. Ik kom dichter, en misschien word ik er ooit zelfs goed in.
En aanvankelijk zei ik: je hebt gelijk. Er is geen andere optie dan weg te gaan.
Maar mijn waas werd doorbroken, en mijn lichaam nam het over. Ik zoek krampachtig naar redenen voor alles wat ik doe, en ik kwam tot de conclusie: hoe zo is deze pijn niet genoeg bewijs dat ik hem wel graag ziet, dat ik wel graag bij hem ben. Ik kan niet uitleggen waarom ik van Laurent houd, en dat is het net. Ik kan Laurent niet uitleggen.
Liefde kan je niet uitleggen. Vriendschappen kan je niet uitleggen. Als je altijd voor- en nadelen moet inzien, heb je zakenrelaties, opportuniteiten.
Ik ben nog steeds op zoek naar hoe leven in het moment werkt, maar ik ben zo blij dat ik het niet alleen moet doen. Ik kom dichter, en misschien word ik er ooit zelfs goed in.