Vòòr Things I Don’t Understand stuurde ik mijn coming out uit, yay! Toen een vriendin er iets van stuurde op Instagram antwoordde ik: “TikTok made me do it, TikTok made me come out.”.
Het duurde een tijd voor ik TikTok wilde. Ik zag mijn broer en mijn zus er heel veel tijd aan spenderen, en zat ermee in dat het mijn internetverslaving nog meer zou voeden. Uiteindelijk plooide ik toch, en hoewel ik inderdaad best wel veel tijd naar onder scrol, heb ik er al heel veel over mezelf leren kennen.
Het algoritme van mijn For You Page ging al heel snel van Straight naar Gay TikTok, en de bisexual mopjes bleven komen en bleven resoneren.
Het duurde een tijd voor ik TikTok wilde. Ik zag mijn broer en mijn zus er heel veel tijd aan spenderen, en zat ermee in dat het mijn internetverslaving nog meer zou voeden. Uiteindelijk plooide ik toch, en hoewel ik inderdaad best wel veel tijd naar onder scrol, heb ik er al heel veel over mezelf leren kennen.
Het algoritme van mijn For You Page ging al heel snel van Straight naar Gay TikTok, en de bisexual mopjes bleven komen en bleven resoneren.
Het is best eng hoe een algoritme de dingen zo op maat kan selecteren voor jou, maar het creëerde voor mij een community. Je kan ervaringen delen, op een moment waar delen heel moeilijk is, omdat je haast niemand mag zien.
Het ding met kennis is dat eenmaal ik die heb, ik die ook zo snel mogelijk in de praktijk wil omzetten.
Het ding met kennis is dat eenmaal ik die heb, ik die ook zo snel mogelijk in de praktijk wil omzetten.
Illustratie van Sky Russell
We gaan terug in de tijd: twee maanden geleden, in een bed in een appartement in Duinbergen. Mijn ogen zijn felle kleuren: roze, paars en blauw. Mijn lief merkt op dat het een queer vlag is, ik antwoord dat het de bi-vlag is. Ik word plots een spraakwaterval, en uit mijn eerste geïnternaliseerde bifobe uitspraak “Maar ik ben het niet zeker, want ik ben enkel ooit met een meisje naar de film gegaan, of dronken gekust en gefoefeld op feestjes waar ik me niets van herinner.”
Mijn vriend uit zijn eerste bifobe uitspraak “Dan moet je dat uitzoeken. Je kan toch daten met vrouwen? Zolang ik niet het gevoel heb dat jouw aandacht enkel naar daar gaat in plaats van naar ons, vind ik alles oké.”
Mijn vriend uit zijn eerste bifobe uitspraak “Dan moet je dat uitzoeken. Je kan toch daten met vrouwen? Zolang ik niet het gevoel heb dat jouw aandacht enkel naar daar gaat in plaats van naar ons, vind ik alles oké.”
Ik kon de hele nacht niet slapen en lag wakker met een hart dat aan 120 bpm tekeer ging. Ik kon, mocht en zou vrouwen daten. Ik kon met vrouwen kussen, slapen, wijntjes drinken. Ik mag enkel niet verliefd worden, lijkt me haalbaar.
---------------------------------------------------------------------------------
Flash forward:
Flash forward:
Ik heb met een vrouw geslapen omdat ik het gevoel heb dat ik mijn seksualiteit moest bewijzen. Ik heb met iemand gevreeën waar ik geen klik mee had. De opportuniteit deed zich voor, en het was één grote gênante, pijnlijke en foute bedoening. Ik ben kwaad op mezelf dat ik zo’n doel in mijn hoofd gestoken had, dat ik alle rode vlaggen genegeerd hebt, en dat ik alles waar ik voor sta aan de kant gezet heb, gewoon om mijn eigen geïnternaliseerde bifobie het zwijgen op te leggen.
"Alle bivrouwen zijn eigenlijk hetero en alle bimannen zijn homo."
Ik heb met een vrouw geslapen, dus nu ben ik ECHT BISEKSUEEL, IK HEB BEWIJS.
Niemand van ons stuurde elkaar nog. Ik ben blij. Want ik had geen idee hoe ik wat er gebeurd was onder woorden moest brengen.
Als je een situatie wilt waar elke mogelijke intentie fout is, presenteer ik u: de nacht dat Anaïs met een vrouw sliep en zich daar tot de dag van vandaag slecht over voelt.
"Alle bivrouwen zijn eigenlijk hetero en alle bimannen zijn homo."
Ik heb met een vrouw geslapen, dus nu ben ik ECHT BISEKSUEEL, IK HEB BEWIJS.
Niemand van ons stuurde elkaar nog. Ik ben blij. Want ik had geen idee hoe ik wat er gebeurd was onder woorden moest brengen.
Als je een situatie wilt waar elke mogelijke intentie fout is, presenteer ik u: de nacht dat Anaïs met een vrouw sliep en zich daar tot de dag van vandaag slecht over voelt.
In de poging om het te benoemen, en de structuren bloot te leggen, kwam al snel de gedachte in mij op: maar ik heb ook seks gehad met mannen die ik helemaal niet leuk vond? Die hun lief met mij bedrogen, drugs genomen hadden, seksistische dingen zeiden, en soms rechtuit logen. Waar ligt het verschil? Waarom voelde ik me toen een pak minder slecht?
Elizabeth stuurde me deze TikTok door:
Elizabeth stuurde me deze TikTok door:
TRIGGERWARNING: DATE R*PE
En ik brak en alles klikte. Waarom was de seks met dat meisje zo onwennig? Omdat ik niet wist wat ik moest performen. Ik had om te beginnen al geen idee hoe dit allemaal moest, en er was niets van vertrouwen tussen ons. Maar al elke keer dat ik iets nieuws probeerde met een man, was er amper awkwardness, want ik kende mijn rol.
En ik brak en alles klikte. Waarom was de seks met dat meisje zo onwennig? Omdat ik niet wist wat ik moest performen. Ik had om te beginnen al geen idee hoe dit allemaal moest, en er was niets van vertrouwen tussen ons. Maar al elke keer dat ik iets nieuws probeerde met een man, was er amper awkwardness, want ik kende mijn rol.
I knew how to put up a show. How to please the male gaze.
Wanneer wat te zeggen, wanneer wat te doen. Ik heb weinig remmingen op dat vlak, weinig blokkades, maar misschien is dat om ik het hele proces zo geroutineerd heb? Ik dacht lang dit één van mijn talenten was, seks. Blijkt dat ik gewoon goed the male gaze geïnternaliseerd hebt. Want van mijn talent was er plots niets meer te bespeuren. Toen haar na ontelbare keren nog niet kon laten komen dacht ik “Wat ben ik???? een hetero man?????”
Niets aangeboren dus, alles aangeleerd.
Als ik mijn show kon opvoeren, mijn handelingen kon performen, kreeg ik wat ik wilde: bevestiging. Ik kreeg de bevestiging van mannen waar mijn hele bestaan opgebouwd was. Ik heb geen spijt van de geweldige seks die ik gehad heb met mensen die ik soms van haar noch pluim kende. Ik leerde mezelf kennen, en ook een groot deel van mijn voorkeuren. Maar ik was ook doodongelukkig, ik vond nergens erkenning, niet op school (mijn eerste twee jaar na het middelbaar waren desastreus), ik kreeg ze niet van mijn familie, want ik zette mij langs alle kanten af (dit moest gebeuren), vrienden had ik amper en na een relatie van vier jaar had ik het gevoel dat ik best wat schade moest inhalen.
Er is niets mis met bevestiging zoeken, en of die nu uit jezelf of uit een ander komt, is jouw zaak.
Maar ik ben best triest dat ik, ik!!!!!, nu een feminist in hart en nieren, toen die bevestiging zocht en vond in mannen.
En niet met mijn fantastische karakter, of leuke mopjes, maar op de manier dat ik geconditioneerd was om het te doen. Met mijn lichaam. Het werd geen kwestie meer van zoveel mogelijk plezier (waar ik nu prioriteit van wil maken, en ook met mijn lichaam, maar evenzeer met al mijn andere aspecten), maar van escapisme en een zeldzaam moment aan zelfzekerheid. Als al de rest verkeerd loopt, en er is één iets waar je schijnbaar in uitblinkt, ga je altijd dat laatste kiezen.
En niet met mijn fantastische karakter, of leuke mopjes, maar op de manier dat ik geconditioneerd was om het te doen. Met mijn lichaam. Het werd geen kwestie meer van zoveel mogelijk plezier (waar ik nu prioriteit van wil maken, en ook met mijn lichaam, maar evenzeer met al mijn andere aspecten), maar van escapisme en een zeldzaam moment aan zelfzekerheid. Als al de rest verkeerd loopt, en er is één iets waar je schijnbaar in uitblinkt, ga je altijd dat laatste kiezen.
Deze realisatie is niet makkelijk. En toen ik me afvroeg op wat dit nog allemaal toepasbaar was, schiet één nacht meteen in mijn hoofd. Ik heb al gesproken over mijn date rape, maar nog niet verteld wat er precies gebeurde. En ik voel dat ik klaar ben om het te vertellen.
In mijn eerste jaar leiding in de Chiro kreeg ik op het kerstfeestje de opdracht om de leider die het spel maakte een lapdance te geven. Vriendelijk als hij was, bleef hij me maar shotjes geven, zodat de stress zou afnemen. Dankbaar als ik was, bleef ik die aannemen. Samen met een vriendin die dezelfde opdracht kreeg, performden wij die lapdance, en we smeten ons helemaal. We hadden de opdracht gewonnen, en de avond zou hier kunnen afgelopen zijn. Helaas. Ik kon niet meer op mijn benen staan, en hij trok mij een lokaal in, en begon mij uit te kleden.
Na twee, vijf, tien? minuten had ik door dat dit geen goede keuze was, ik was mijn lief aan het bedriegen. Ik liep snel weg, en belde mijn papa dat hij me moest komen halen. Ik was moe.
Het meisje waarmee ik de lapdance deed, maakte later hetzelfde mee met dezelfde leider. Toen we er vorig jaar over spraken zei ze: “Weet je nog dat we zeiden tegen elkaar: “Met de lelijke meisjes doen ze het niet”, alsof we trots waren dat wij waren uitgekozen."
In mijn eerste jaar leiding in de Chiro kreeg ik op het kerstfeestje de opdracht om de leider die het spel maakte een lapdance te geven. Vriendelijk als hij was, bleef hij me maar shotjes geven, zodat de stress zou afnemen. Dankbaar als ik was, bleef ik die aannemen. Samen met een vriendin die dezelfde opdracht kreeg, performden wij die lapdance, en we smeten ons helemaal. We hadden de opdracht gewonnen, en de avond zou hier kunnen afgelopen zijn. Helaas. Ik kon niet meer op mijn benen staan, en hij trok mij een lokaal in, en begon mij uit te kleden.
Na twee, vijf, tien? minuten had ik door dat dit geen goede keuze was, ik was mijn lief aan het bedriegen. Ik liep snel weg, en belde mijn papa dat hij me moest komen halen. Ik was moe.
Het meisje waarmee ik de lapdance deed, maakte later hetzelfde mee met dezelfde leider. Toen we er vorig jaar over spraken zei ze: “Weet je nog dat we zeiden tegen elkaar: “Met de lelijke meisjes doen ze het niet”, alsof we trots waren dat wij waren uitgekozen."
De male gaze bevestigde ons, maar dat die daarbij iets afnam wat we nooit zouden terugkrijgen, leek toen niet tot ons door te dringen.
Ik had mijn lief bedrogen, zij was gemakkelijk. Dat we op elk van die momenten doelbewust zat gevoerd werden, lieten onze hoofden en de mensen rondom ons achterwege. Het is zo gek hoe ik nooit de link legde toen ze me altijd zeiden dat ik zelfs in putje winter in blote benen onder mijn rok moest blijven lopen, hoe de leiders naar ons lonkten toen we dertien waren in onze bh in het zwembad, hoe de eerste vraag aan de nieuwe leiding was “welke leider zou je wel nog eens willen doen?”
Hoe ik zes jaar later pas wil zien wat er gebeurd is, hoe het in alle waarschijnlijk nog altijd gebeurt. Dat ik nu een trauma heb voor groepen mensen, dat ik het woord Chiro niet meer kan horen. Hoe ik ook nu aan het wenen ben.
Hoe het daten van vrouwen heel veel in mij losmaakt, me nieuwe linken laat leggen. En hoe het allemaal nog veel erger is dan ik dacht.
Hoe het daten van vrouwen heel veel in mij losmaakt, me nieuwe linken laat leggen. En hoe het allemaal nog veel erger is dan ik dacht.
Ik wilde iets korts schrijven. Ik wilde een korte update geven. Maar ik heb zoveel gevonden, ik heb zoveel ontdekt, en ik wil alles met jullie delen. Neem het me niet kwalijk dat ik zo afsluit, volgende week zal ik praten over wat er leuk en goed is aan deze realisaties. Maar nu moet ik nog even rouwen over de delen van mezelf die ik verloor, terwijl ik hoopvol ben naar de andere delen die ik nog moet ontdekken.