The WLW edition
Ik ben altijd al goed geweest in Tinder. Ook nu ben ik best blij met mijn profiel. Veel verschillende foto’s, een mopje over mijn verschillende haarkleuren en ik heb een open relatie. Ik hou ook van communicatie, wat me belangrijk lijkt te vermelden bij deze delicate onderneming. 
De eerste dag was ik behoorlijk in de war.
Swipe, een vraag voor een trio, links. Swipe, een verdwaalde man, (wat doet die hier?), links. Swipe, rechts, swipe, rechts, swipe, rechts, plots: crisis
Wat is mijn type? 
Feit: alle vrouwen zijn mooi. 
Correctie: ik ben aangeleerd dat vrouwen mooi (moeten) zijn, en hoe ze te objectiveren. Damn you, patriarchy
Hoe kan ik nu weten wie ik als persoon mooi vind? 
Hebben ze ook donker haar en bruine ogen zoals het type van mannen waar ik opval? Zijn ze vrouwelijk? Vind ik enkel vrouwen mooi, hoe zit het met de non-binaire mensen, waar kan ik dit hier ergens aanduiden? 
Wie begint er in godsnaam een gesprek? Op heterotinder sturen de mannen altijd eerst, het begint al met een machtsverhouding. Er is een overaanbod aan mannen, en de vrouwen zijn schaars. Tinder benadeelt hen dan ook nog eens, omdat ze makkelijker grijpen naar de betaalde versie. Een heleboel matches komen zo niet terecht, en creditkaart gegevens zijn gauw ingevoerd. 
Maar dit is hier dus allemaal niet van toepassing, zal ik dan maar sturen? Ik stuur best veel. Als ik het dan toch doe kan ik me maar beter indulgen in deze vijver. 
Ik ben steeds minder in de war, en meer overtuigd van mijn queeste.
Vrouwen op Tinder zijn duizend leuker dan mannen, ze sturen dat ze je magisch vinden, ze merken op welke kleren je draagt, ze vragen hoe je eyeliner aanbrengt, ze vertellen je op een manier die me niet de stuipen op het lijf jaagt hoe mooi ze je vinden. Je komt vrienden tegen en het is niet gênant! Integendeel, je hypet elkaar op.
I kinda like it here.
Back to Top