Ik zit ondertussen aan mijn derde dating app, en heb eindelijk gevonden hoe ik kan ontsnappen aan de alomtegenwoordige male gaze. Na twee verzoeken tot trio’s door accounts met poëtische namen zoals “bewhoyoureallywanttobe”, had ik het gehad met al die externe objectivering. 
Tinder is de gemakkelijkste optie, maar ook beperkt in je voorkeuren. Je kan drie genderopties aanduiden, acht foto’s uploaden, en een bio van 250 tekens. Het voordeel van deze app is dat het merendeel van de mensen deze kent en gebruikt. Het nadeel zijn dus de beperkingen, de verloren gelopen mannen (but are they?), en ontelbaren “open minded, unicorn friendly, stable but looking to spice things up” koppels. Waarom dat ook allemaal in het Engels moet, geen idee. Mijn vader beschuldigt mij al van een overmatige gebruik van de imperialistische taal, maar er zijn duidelijk mensen die er nog een pak erger aan toe zijn dan ik. 
Iemand raadde me Feeld aan. Een app waar je veel meer genderopties kan invullen, pronouns, kinks en interesses. Veel specifieker dus, maar het is oorspronkelijk tot ontwikkeling gekomen om trio’s te regelen. Queer vrouwen zijn dus eerder schaars, en het duurde een goede vijf minuten tot ik een berichtverzoek kreeg op Instagram. ik matchte met hele leuk uitziende gender non-conforming mensen, die telkens 200 km verder zijn :’( Ook dit lijkt niet de beste optie. 
Op een wandeling met een vriendin van mij die mij altijd uithoort over de dates die ik heb en de mensen waar ik mee praat, liet ze even vallen dat er dus nog een app is, exclusief voor wlw (en non-binaire en trans* mannen), deze app heet het goed gekozen Her. Aha. Je kan allerlei vragen beantwoorden, als je met iemand matcht stuurt Her voor jou vragen om het gesprek te starten. Enig nadeel: de swipes zijn erg beperkt. Maar hier kan ik mee leven.
Tinder blijft wel nog steeds het kanaal waar er het meest op gebeurt. Ik was een gesprek begonnen met een meisje uit Brussel, die vroeg of ze mijn werk ergens online kon bekijken. Ik stuurde de link naar mijn portfolio door, EN ZE GHOSTTE ME. Mijn portfolio zorgde er voor dat ZE NIET MEER ANTWOORDDE. 
Probeer dat maar eens niet persoonlijk te nemen. 
Ik was van plan niet meer eerlijk op die vraag te antwoorden (hoeveel afwijzingen kan mijn kunstenaarshartje aan op die manier???) en ik heb dat toch een tweetal maanden volgehouden. En toen kwam er een prachtige, donkerharige, TikTok kijkende, Mitski-luisterende schone op mijn pad die toen ik vertelde dat ik een blog had, zei dat ze het graag zou lezen. Ons gesprek begon al met het doorsturen van playlists, er is dus geen vezel in mijn lijf die haar iets kon weigeren. Ik liet haar wel plechtig beloven dat ze het me gewoon zou zeggen als ze het niet goed vond.
Spoiler alert: ze vond het wel goed.
Back to Top